Maria Ludovica Scharre wordt op 24 april 1925 geboren in proven uit de ouders Maurice Scharre (24/12/1901)+ en Ida Rousseeuw (12/08/1905)+. Vader was arbeider bij De Coene en moeder huisvrouw. Na 3 jaar wordt haar broer Andre geboren(20/03/1928)+ . dan volgt een verhuis richting Wevelgem en dan wordt haar zuster geboren (11/12/1930)+. Ze gaat wel nog in haringe naar school waar ze uitstekende leerlinge is. Ze woont er bij haar meter en peter. Na de school op 14 jarige leeftijd is het werken geblazen en dit gebeurt eerst bij dewiitens en daarna bij De Coene in Kortrijk waar ze tijdens de oorlog een tijdje naar Zulte moesten gaan werken waar ze op een dag aan “den hert” in de dijken moesten duiken voor de bommen. Rond haar 18 jaar valt ze op een kermis in heule uit “het schip “ op een jongeman die een hersenschudding oploopt. Ook nog tijdens de oorlog werd ze beschoten aan het “moederhuis” waar ze als vrijwillig verpleegster werkte . Bij De Coene leerde ze dan ook haar toekomstige echtgenoot kennen. Op 26/01/1946 treedt ze in het huwelijk met Albert Hubrecht die weduwnaar was en 2 kinderen had, Marie –Jeanne 1937 en Maurice 1943 . Ze gingen wonen in de pluimstraat. Marie Jeanne was een ietwat lastig kind en Maurice was een zorgenkind.de jaren dat Maria ging werken verbleef Maurice bij de grootouders in Dottenijs. Op 10/01/1948 wordt Yvette geboren. In 1957 trouwt Marie Jeanne . Het jaar nadien 11/11/1958 wordt er nog een zoon geboren Patrick. Voor Yvette was dit een onverwachtse ervaring. Maar 5 jaar later wordt het nog erger want dan op 28/11/1963 wordt Claude geboren. Yvette had nochtans gezegd als het een jongen was in plaats van een meisje dat hij enkel op het dak van het toilet mocht zitten als hij mee naar huis kwam . Dat is gelukkig anders uitgedraaid . ‘2 jaar later trouwt “klein Mauriske “ . Maria was ondertussen al een tijd gestopt met te gaan werken in de fabriek en zorgde voor het huishouden en nog zo veel meer. Ondertussen waren de 2 oudste kinderen al getrouwd Overal waar ze een handje kon helpen was ze aanwezig. Moest er ergens worden behangen , een trui, muts ,sjaal gebreid of op de kleinkinderen gepast worden geen probleem. Bijna alle communiefeesten werden ook bij haar thuis gevierd , hoe klein het huisje ook was. Na het overlijden van haar vader was er ook de zorg voor haar moeder terwijl ze dan ook al de zorg van een zieke man had. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn geweest maar altijd sloeg ze er zich door , je kop laten hangen was geen optie. En voor alles reed ze ook rond met de fiets tot rond haar 80ste , alhoewel ze vroeger had proberen te rijden met de wagen , maar na een bijna aanvaring met een dijk liet ze het voor bekeken / PVHK / © foto JVGK
.png?etag=%22ac9-5b615682%22&sourceContentType=image%2Fpng&ignoreAspectRatio&resize=56%2B53)
